سعید شیرینی: پول فروش استقلال و پرسپولیس کجا می رود؟ این دو باشگاه همیشه بدهکارند، چه بورسی!
تاریخ انتشار: ۲۷ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۳۳۰۹۴۸
مدیرعامل شرکت پیشکسوتان پرسپولیس اشکالات اساسی به بورسی شدن استقلال و پرسپولیس وارد کرد. او عقیده دارد که بورس را باید به حال خودش گذاشت...
سعید شیرینی، مدیرعامل شرکت پیشکسوتان پرسپولیس مقابل دوربین طرفداری قرار گرفت و پاسخگوی سوالات سامان خدائی بود. پیش از این دو قسمت اول این گفتگو را تقدیم شما کردیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بخش سوم گفتگوی سامان خدائی و سعید شیرینی را ببینید و بخوانید:
ایجنت پولادی گفت هرجا پول بیشتری بدهند می رویم!سال 91 و 92 سرپرست باشگاه پرسپولیس بودید. فوتبال آن موقع با الان چه تفاوتی دارد؟
شاید حتی آن موقع بدتر هم بوده و الان بهتر شده است. نمی گوییم قبلا بهتر از الان بوده و اصلا به این مساله ورود نمی کنیم. کارشناسان باید در این باره نظر بدهند. کارشناسان بی نظری که اتفاقات ده سال اخیر فوتبال را بررسی کنند. من کارشناس نیستم. تا حدودی سال های سال شرکت داری کردم و در اصول شرکت می دانم چه کاری باید انجام دهم. حتما وزارت ورزش و مسئولان ذی ربط کارشناس بیاورند و سال های پرسپولیس را بررسی کنند که چه اتفاقاتی باعث فراز و فرودهای فوتبال شده است. این مساله مهم است، چرا این کار را انجام نمی دهید؟ بهتر و بدتر شدن آن را کار ندارم ولی در سال های که ما بودیم، یک اتفاق خوب بود. دوستان می دانند خیلی اهل این نیستم که صحبت کنم. این بار هم به خاطر این آمدم چون هواداران هی می گویند چرا فلان پیشکسوت نمیاید فلان کار را انجام دهد. یک اتفاق خوبی که در آن سال ها رخ داد و می توانم با افتخار در مورد آن بگویم، مربوط به زمانی است که رویانیان بحث نقل و انتقالات را به من سپرده بود و حالا پس از گذشت سال ها، می توانند بگویند شیرینی کمتر داد ولی نمی توانند بگویند هزار تومان از ما طلب کرد. امروز را که نگاه می کنیم، می بینیم یکی از دغدغه های فوتبال ما همین است. حداقل یک همچین چیزی اتفاق افتاد. دو، وقتی بازیکن می خواستیم، چون هوادار هستم احساس می کردم شاید خیلی ها ندانند ساعت سه، چهار صبح تیم ملی داشت میومد، آن زمان کارلوس کی روش سرمربی بود و ما مهرداد پولادی را می خواستیم. این تیکه خیلی ویژه است چون قرار نبود در مورد پرسپولیس بگویم. تا حالا این خاطره را جایی نگفتم. تا ساعت 12 شب با ایجنت پولادی صحبت کردیم. یک آدم ناتویی بود که دومی نداشت. یک ایجنت سالم هم بود که ایشان را هم با خودمان بردیم و شاهد است. تا ساعت 12 شب چانه زدیم که اینجا پرسپولیس است و اجازه دهید بیاید. گفت این حرف ها کدام است. گفتم اینجا 40 میلیون هوادار دارد. گفت هوادار کدام است، هر کجا بیشتر دهند، آنجا می برم. می خواهم بگویم بازیکن مقصر نیست و این حرف ایجنت اس و اتفاقی که از سوی بازیکن رخ می دهد چیز دیگری است. ما با او چانه زدیم و یک پلن دو هم داشتیم که اگر با او به نتیجه نرسیدیم چه کاری انجام دهیم. گفتم کدام تیم می خواسته برود؟ لو ندادم؟ خب حالا چون لو ندادم بگویم. فقط قرار بود از آن تیم 50 میلیون تومان به ایجنت بدهند. به او گفته بودند اگر آن بازیکن را به فلان جا ببرد، فقط 50 میلیون به او می دهند. چرا باید 50 میلیون به او می دادند که پرسپولیس نیاید و به فلان جا برود؟ خدا شاهد است تا ساعت 12، 12 و نیم هر چقدر چانه زدیم نشد. پلن دوم ما این بود که به رفیق گفته بودیم به فرودگاه امام برویم. تیم ملی حدود ساعت 3 و 45 دقیقه نصف شب می رسید. یادم می آید نصف شب و دم دم های صبح بود. گفتیم به آنجا می رویم و مهرداد پولادی را می آوریم. همان جا خودمان با او صحبت می کنیم. خلاصه به آن جا رفتیم، کی روش آمد و اتفاقا هیچکس هم آن جا نبود و فقط ما بودیم. به مهرداد گفتم بیا برویم. مهرداد هم الان ایران نیست و امیدوارم هرجا هست موفق باشد. گفت من نمیایم. گفتم من نمیایم چیه؟ سوار شو برویم. آن دو رفیقمان هم برده بودیم وچون از از آن ایجنت ها ترسیده بودیم. چون واقعا آدم های خاصی بودند. گفتیم شما با این ها دعوا کنید ما فقط برویم و به دعوای شما وارد نشویم. خلاصه مهرداد را راضی کردیم و سوار ماشینش کردیم. به کرج و خانه شان بردم. پدر و مادرش او را دیدند. اتفاقا پدر جوانی هم دارد که گفت مهرداد این آدم هایی که تا اینجا دنبال تو آمدند، ارزش اینکه بری با آن ها کار کنی دارند. مهرداد را از همان جا مستقیم به دفتر رویانیان بردم. آن تیم هم قدرتمند بود و پول زیادی هم داشت. خدا شاهده بیشتر از آن ها ندادیم. رفتیم دفتر رویانیان و امضا کردیم و ساعت یازده دیدم ایجنت تند تند به ما زنگ می زند. تبدیل به دشمن خونی ما شده بود. گفتم ببین فقط می خواستم بهت یاد بدم پرسپولیس اگر بخواهد کاری را انجام دهد، می تواند. حسم این است مدیریت ها این روزها و هر روز دیگری به علت عدم انتخاب آدم های کارآمد، تنها هستند یا به آن ها اجازه نمی دهند. حس من بیشتر این است که در مدیریت آن ها دخالت وجود دارد یعنی اجازه این را ندارند هرکسی را بیاورند. از دیدگاه من اگر واقعا به این شکل باشد، آدم نباید مدیر شود چون در انتها خراب می شود چون ممکن است هزار و یک مطلب به وجود بیاید که هوادار از چشم شما می بیند. کاری ندارم پشت چه اتفاقی رخ می دهد. فکر می کنم آدم های اینطوری نداریم که الان مثلا برانکو ناراحت است، بفرستیم به سراغ او برود. آدمی که مذاکره باشد نه اینکه کسی را بفرستیم که برانکو دوتا حرف زد بگوید چرا با من اینطوری حرف زدی! می دانی من چه کسی هستم؟ من معاون باشگاه هستم. در جواب بگوید برو بابا، هرکسی هستی باش. دو تا آدم با دو پیشکسوت این باشگاه خواهش کنیم جناب آقای پروین، جناب آقای کلانی من از شما معذرت می خواهم، من مدیر باشگاه دست تنها هستم، از شما خواهش می کنم و یک بلیت می گیرم که با یکی از مدیران باشگاه خدمت آقای برانکو بروید و با او صحبتی کنید. به خدا قسم اگر برانکو کوتاه نمی آمد. هرکاری راه دارد. همین جاها است که ضرر می کنیم.
یک نکته دیگر که برای من خیلی مهم است؛ هواداران تجمع می کنند و ... به خدا به خدا به خدا، سه بار قسم می خورم اگر با تجمع کار حل می شد، من تمام پیشکسوتان را همین فردا جلوی باشگاه کارش جمع می کردم. هیچ چیزی با این کارها حل نمی شود و این را با اعتقاد می گویم. من از جنس خودتان هستم، بچه کارگر هستم. ما که وام و رانت نداشتیم. افتخارمان این است نوکری پیشکسوتان، که هوادار پرسپولیس هستند را می کنیم و افتحار داریم که این تاریخ را کنار هم جمع می کنیم. من از خدا ممنونم که این لطف را به من کرده و شاید این کار باعث بالا رفتن پرچم هوادار و باعث خوشحالی بچه ها که همان بچه های خودمان هستند بشود. من منت نمی گذارم و خدا اجرش را جوری دیگر می دهد. من خبر دارم و این حرفم با سند است. آقایانی هستند در باشگاه پرسپولیس یا استقلال، می روند و با مدیر بعدی می بندند. مدیر بعدی را تحت فشار می گذارند که مدیر بعدی بیاید! قبلش با آن مدیر بیعت می کنند که از همین امروز تمام است و ما با تو هستیم. این می رود با او می بندند و ... بعضی وقت ها اتفاقاتی می افتد که من ناراحت می شوم. هنوز مدیر بوی رفتنش آمده، علیه او مصاحبه می کنند و این روند همان طور هم ادامه دارد. این ها درد است و اشکال دارد. آیا این آدم ها می توانند برای امثال آقای دادکان، مایلی کهن، پروین یا دایی این کار را کنند؟ به حضرت عباس (ع) اگر جرات کنند! این همان حرف است همان دعوا که بین من و برادرم است. اگر از بیرون کسی بیاید می گویم به تو ربطی ندارد، دخالت نکن دارم با برادرم دعوا می کنم اما اگر پدر و یا عمویم این جا باشد سرم را پایین می اندازم و می گویم چشم.
خصوصی شدن سرخابی هاآقای شیرینی مبحث آخر، الان ماه ها و سال ها است که بحث خصوصی شدن استقلال و پرسپولیس مطرح است و این اواخر هم زمزمه های ورود این دو باشگاه به بورس را می شنویم. در این مورد چه فکری می کنید؟
اگر دوباره کسی ناراحت نمی شود، این بورس را ول کنید! داشت کار خودش را می کرد، راه خودش را می رفت. یک جا دارد کار می کند، ولش کنید بگذارید کار خودش را بکند. شما الان پرسپولیس را می خواهید در بورس ببرید و مطمئنم به یک سری از بزرگان هم بر می خورد ولی چند تا سوال است که باید جواب بدهند؛ 1- پولی که از مردم در بورس می گیرید قرار است کجا برود؟ دولت وقتی یک مالی را می فروشد، پول آن قانونا به خزانه می رود و نمی تواند به من خصوصی ببخشد، مهم نیست من یک سهام داشته باشد یا 100 سهام. بگذارید این موضوع را باز تر کنم. آیا می شود دولت یک باشگاه را 500 میلیارد بفروشد و دوباره پولش را به خود من که صاحب باشگاه شده ام بدهد؟ نه نمی شود. 2- آن کسانی که بورس کار می کنند می دانند چون من زیاد تخصص ندارم. آنها می آیند روی چه شرکتی سرمایه گذاری می کنند؟ روی شرکتی که سود ده است. یعنی سهامی را می خرند که روزی مثلا 1% روی پولشان سود می آید. سهامی که تولید است، کارخانه است و ... مثلا کارخانه سیمان، چون سیمان جزو موارد لازم است، حتما هر روز زیادتر می شود و سهم ما هم گران تر می شود. خب نمی آیند این سهم را بخرند. 3- نمی خواهم کسانی که در بورس نیستند نظر بدهند چون خودم هم درباره جزییات بورس نظر نمی دهم و درباره کلیات آن حرف می زنم. می گویند وای اسم استقلال و پرسپولیس اگر بیاید روی تابلو چه می شود! نه بابا آن جا کار اقتصادی است! یعنی آن کسی که سرمایه دار است شامه ندارد که این شرکت ضرر ده است؟ یعنی نمی فهمد؟ این همه گزارش، خبر و ... همیشه این باشگاه ها بدهکار هستند. این که بیشتر از همه شرکت ها می دانند که بدهکار هستند. حالا بر فرض این دو را در بورس بردیم و این روش درست باشد.
جسارتا 2-3 تا مطلب می ماند که مطمئنا در شرکت ها با آن درگیر بودیم. اولا هوادار بنده خدای ما که وقتی پول بلیت استادیوم گران می شود توانایی مالی ندارد. البته فرقی ندارد که این اتفاق برای چه تیمی می افتد، ناگهان شاهد این می شویم که 30 درصد استادیوم پر می شود. هوادار که مولتی تیلیاردر نیست. از همین مردم جنوب تهران است، از همین خود ما است و آدم هایی هستند که با سختی زندگی می کنند و عشق این را دارند که یک بلیت بخرند و به استادیوم بروند پس این هوادار توان این را ندارد که یک سهم را 500 هزار تومان بخرد. این سهم را قرار است چه کسی بخرد؟ مثلا من می خواهم بخرم که مقصد سیاسی دارم، خیلی خوشبینانه می گویم و به چپ و راست ورود نمی کنم، فرضا من می خرم که استقلالی هستم و این باشگاه را ضعیف کنم که بگویم دیدید تیم ضعیف شد. کسی هم که پرسپولیسی هست بخرد و نتیجه نگیرد می گوید من هر جا که بخواهم خرج می کنم. حالا به مطلب مهم تری می رسیم کسانی که شرکت دارند این قضیه را درک می کنند، فرض کنیم زمان انتخاب هیات مدیره است، من رفتم فرشم را فروخته ام و پول دادم 10 سهم 500 هزار تومانی خریده ام. من نمی دانم که سهم من 5 درصد یا 10 درصد شرکت است و می بینم باز هم هیات مدیره همان اعضای قبلی هستند و افراد مورد نظر من در بین آن ها نیستند حالا است که من سهم خواهی می کنم. ما تا دیروز بلیت می فروختیم، خدماتی را ارائه می دادیم. ما الان سهم فروخته ایم و یک فرد که این سهم را خریداری کرده شریک آن جا است حتی اگر 0.01 یا 0.001 درصد سهم داشته باشد. و او مدعی می شود که چرا اعضای مورد نظر من در هیات مدیره حضور ندارند. آن فرد نمی داند که صاحب کل باشگاه نیست و درصد کمی سهم دارد. برخی اوقات حتی در شرکت های پزشکی دعوا می شود و می گویند ما 20 نفر این جا هستیم اما چرا 5 نفر خاص اعضای هیات مدیره را انتخاب می کنند. تازه آن ها پزشک هستند که به اختلاف می خورند بعد ما انتظار داریم مردم عادی به این مشکلات نخورند. اگر شما می خواهید چنین کاری انجا بدهید بیایید این کار را به جایی واگذار کنید و آن ها را به عنوان کارگزار معرفی کنید که اگر پولی را هم از مردم می گیرند مستقیم وارد حساب باشگاه شود تا پشتوانه باشگاه شود. خلاصه این که ما روی پول استقلال و پرسپولیس نباید حساب باز کنیم چون خدمات به بچه هایمان است و خدایی این یک کار را طوری که مردم خوشحال می شوند انجام دهیم، 4 یا 5 شرکت گردن کلفت را پیدا کنیم مثلا شرکت های غذایی، دارویی و ... همه آن هایی که وضعشان خوب است. این گونه پول خرج کنند و باشگاه را برای مثال 5 ساله به آن ها تحویل دهند البته شرکت پیشکسوتان واقعا دنبال این نیست که باشگاه را در دستش بگیرد. در آخر هم اگر عملکردشان ضعیف بود باشگاه را از آن ها بگیریم.
به قول خداداد عزیزی، وقتی می خواهی به پرسپولیس بیایی باید 500 هزار تومن هم بدهی، این یعنی اقتدارآقای سعید شیرینی خیلی ممنون از این که رو به روی دوربین طرفداری قرار گرفتید و یک گفت و گوی بی تعارف را انجام دادید، من صحبتی ندارم و مخاطبان را به شما واگذار می کنم:
اولا من جسارت کردم که صحبت کردم و مبنا را معمولا روی این می گذارم که خیلی صحبت نکنم، من بیشتر از هواداران نمی فهمم و معتقدم که یک جاهایی هوادار خیلی بیشتر از من می فهمد. ولی خدا لطف کرده که نوکری این هوادار را به ما سپرده است. چون دل مردم را شاد کردن بزرگترین کار است. ما تمام سعی خود را می کنیم که تمام افتخارات باشگاه را جمع کنیم تا بازیکنی که به این جا می آید بداند که به چه باشگاهی آمده است. به قول خداد عزیزی که آن زمان یک صحبت قشنگی را کرد و گفت وقتی می خواهی به پرسپولیس بیایی باید 500 هزار تومن هم بدهی این یعنی اقتدار. ما به این جا آمده ایم که این تاریخ را جمع کنیم و وقتی این را نمایش بدهیم تا بازیکن بداند که لباس چه تیمی را می پوشد. این اولین آرزوی من است و دومین آرزوی من هم استعدادیابی در سطح مملکت است. ما از خیلی ها درخواست کردیم که استعداد های سطح مملکت را جمع آوری کنند اما این کار را انجام نمی دهند. پس ما این کار را می کنیم تا پرسپولیس وقتی که به بازیکن نیاز دارد لنگ نباشد. البته همه تیم ها استفاده کنند و خوب ها را به پرسپولیس می دهیم تا استفاده کند.
همچنین ببینید:
سعید شیرینی: علی پروین و علی دایی می تواستند مشکل برانکو را حل کنند / حاضر بودیم به ترابی و علیپور پول بدهیم، بمانند!
سعید شیرینی: باشگاه مال شما، هیات مدیره هم مال شما، هی بروید و بیایید!
منبع: طرفداری
کلیدواژه: استقلال و پرسپولیس سعید شیرینی هیات مدیره شرکت ها آدم ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۳۰۹۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بودجه گروگان بورسیها
محسن زنگنه با بیان اینکه شرکتها و صندوقهای بورسی سهامداران خرد را سپر بلای خود میکنند، گفت: امیدوار هستیم مجلس بند معافیتها را تغییر ندهد که این موضوع خود یک بدعت است.
به گزارش تسنیم، وی در خصوص موج رسانهای که در برابر کاهش معافیت ۵۰۰ میلیارد تومانی سود شرکتها که قرار است براساس قانون بودجه سال ۱۴۰۳ محقق شود، شکل گرفته است، گفت: در زمان حاضر شاهد افزایش یکدرصدی مالیات بر مصرف و تحمیل هزینه ۷۰ هزار میلیارد تومانی هستیم.
زنگنه افزود: از سوی دیگر میبینیم یک معدن که پنج سال قبل در یک منطقه محروم شروع به کار کرده است و سودهای بالایی دارد معافیت مالیاتی دارد، یا آنکه نمایندگان مجلس برخی معافیتها را برای کسبهای مختلف یا مناطق مختلف ایجاد کردند، فرض میکنیم در آن بازه زمانی این کار منطق داشته است.
اما امروز شرکتی که ۱۷ هزار میلیارد تومان سود خالص دارد، انرژی، نیروی کار و حملونقل آن تقریباً رایگان است و محصول خود را نیز با قیمت جهانی به فروش میرساند، چرا باید ۱۰ هزار میلیارد تومان معافیت مالیاتی داشته باشد، گاهی این موضوع ما را به اشتباه میاندازد، با شرکتی مواجه هستید که آب و برق و گاز آن تقریباً مجانی است، مالیات هم نمیپردازد، این دیگر اقتصاد نمیشود، در حقیقت از جیب مردم داریم برای یک عده از سهامداران سود ایجاد میکنیم.
سخنگوی کمیسیون تلفیق مجلس ادامه داد: در نتیجه در برنامه هفتم دولت را ملزم کردیم که این معافیت را نظم دهد، یک موضوع در لایحه خود دولت بود، ماده ۱۰ و ۱۱ بخش مالیاتهای قانون برنامه هفتم را مجلس اصلاح نکرد و همان چیزی تصویب شد که مورد نظر دولت بود، در بخش دیگری از برنامه هفتم، دولت برای معافیتهای مالیاتی سقف ریالی تعیین کرده بود.
بهجهت رقم ریالی در نظر گرفته بود که این بند حذف و مقرر شد در بودجه سالانه سقف معافیتها تعیین شود، همین اتفاق در بند س تبصره ۶ قانون بودجه سال ۱۴۰۳ رخ داد، براساس این بند، مجموع معافیتها، نرخ صفر مالیاتی، کاهش نرخ مالیاتی و سایر مشوقهای مالیاتی اشخاص حقیقی و حقوقی از محل مجموع درآمدهای حاصلشده برای عملکرد سال ۱۴۰۳ کلیه مؤدیان بهاستثنای معافیتهای دارای سقف زمانی مشخص و موارد مندرج در ماده (۱۳۹) قانون مالیاتهای مستقیم و قانون جهش تولید دانشبنیان برای اشخاص حقوقی تا ۵۰۰ هزار میلیارد تومان و اشخاص حقیقی تا ۵۰ میلیارد تومان قابل اعمال است.
وی با بیان اینکه این رقم مربوط به سود خالص است که حاصل کم کردن کلیه هزینهها از درآمد شرکتها است، گفت: بهنظر بنده این یک بند قانونی بسیار خوب است و دوستان دولت و مجلس که بهدنبال عدالت مالیاتی هستند آن را تصویب کردند. امروز دوستان پیشنهاد آوردند که اشخاص خصوصی غیردولتی را تنها مشمول این بند کنیم، این بهمعنای معافیت صندوقها و شرکتهای دولتی و رانت جدیدی برای آنهاست.
زنگنه با تأکید بر اینکه مشکلی در بورس داریم که باید آن را حل کنیم، گفت: ۹۰ درصد سهام شرکتهای بزرگ در بورس تحت مالکیت دولت یا شبه دولتیها است. در نتیجه نهایتاً ۱۰ درصد آنها در اختیار مردم عادی قرار دارد. با این وجود سهامداران ۹۰ درصدی از مردم به عنوان سپر بلا استفاده میکنند.
تا به صندوق میگوییم بیایید خودتان را شفاف کنید، قیمت خوراک را اصلاح کنید یا مالیات بپردازید، بلافاصله میبینید در نماد بورس قرمز میشوند. در مرحله بعد همان مردم عادی ۵ تا ۱۰ درصدی را سپر بلا میکنند و میگویند بروید با نمایندگان و دولت تماس بگیرید. نمیتوانیم به این صورت پیش بریم.
بورسیها جلوی هرگونه انضباط بخشی را میگیرندوی گفت: خود شرکتهای بورسی جلوی هر گونه انضباط بخشی را گرفتهاند. منطقی نیست که ما از سود شرکتهای بورسی و صندوقهایی که عمده سرمایه آنها هم از همین شرکتها تامین شده است مالیات نگیریم، اما پلکانی و تا ۳۰ درصد از حقوق بگیران مالیات بگیریم. این چه منطقی است؟ اگر قرار است که از این شرکتها و صندوقها مالیات نگیریم نباید از حقوق مردم هم مالیات بگیریم.
نماینده مردم تربت حیدریه در مجلس اظهار کرد: این شرایط جای تعجب دارد و متاسفانه در مجلس هم دوستان با همین فضا تصمیم میگیرند. بارها دیدهام که در دولت تصمیم خوبی گرفته شده است، اما بلافاصله تابلو بورس را قرمز کردند و عدهای هم اعتراض کردند. در ادامه بلافاصله رئیس جمهور به وزیر اقتصاد دستور داده تا سریع مسئله را حل کنند. اینگونه نمیشود کاری انجام داد.
البته میتوان رقم ۵۰۰ میلیارد را برداریم و یک شاخص دیگری مانند درصد مشخصی از معاملات بزرگ را به عنوان مالیات در نظر بگیریم، اما به این دلیل که این حکم مربوط به ۱۴۰۳ و یک برنامه یک ساله است، نمیتوان چندان به آن ایراد گرفت.
وی با اشاره به اینکه اگر ما معافیتی را لغو میکنیم خسارت آن به مردم نمیرسد، گفت: حرف ما این است که فلان صندوق سرمایهگذاری اگر سود کرده است باید بیاید مالیات آن را بپردازد.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ادامه داد: قرار نیست از عملکرد خود مالیات بدهند که زیان کنند. قرار است هزینههای آنها از درآمد کسر شود و اگر سودشان بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان شود، مشمول مالیات خواهند شد. یعنی اگر سود خالص آنها کمتر از ۵۰۰ میلیارد تومان باشد معاف خواهند بود. این یک حرف کاملاً عدالت محور است.
حال برخی دوستان میگویند با این کار شرکتهای بورسی ضرر خواهند کرد. سوال این است که آیا یک صندوق سرمایهگذاری در حال سود هست یا خیر. ما از کارمندی که حقوق آنها را اضافه میکنیم مالیات دریافت میکنیم. این افراد چه تفاوتی با کسانی دارند که سرمایه خود را در یک صندوق گذاشتهاند و در حال کسب سود هستند؟
مالیات از سود گرفته میشود نه عملکردوی در خصوص ابهامات مطرح شده در خصوص احتمال زیان شرکتهای بورسی به دلیل کاهش معافیتها گفت: وقتی هست که به طور مثال ما قیمت خوراک را اضافه میکنیم و به واسطه این کار یک شرکت پتروشیمی ادعا میکند که زیان ده شده است. این موضوع میتواند درست باشد، اما ما مالیات را از سود دریافت میکنیم.
اگر سودی هم کسب شده، ما قصد داریم از ۱۰۰۰ تومان آن ۱۰ تومان مالیات بگیریم. از این رقم معافیت ماده ۱۳۹ و معافیت دانشبنیانها نیز کم میشود و در نهایت همان ۱۰ تومانی که مثال زدیم هم میشود ۵ تومان.
یک فرد عادی هم تا سقف ۵۰ میلیارد تومان در سال معافیت مالیاتی میتواند داشته باشد. مگر یک فرد چه کاری میخواهد انجام دهد که بیش از این رقم سود کند و مالیات هم نپردازد.
زنگنه با اشاره به ابهام دیگری در خصوص مشمول مالیات شدن درآمد شهرداریها نیز گفت: در خصوص شهرداریها نیز گفته میشود که این بند از تبصره سبب فشار بر آنها خواهد شد. اولا اگر شهرداریها کاری انجام میدهند که تا این حد آنها را سودده کرده است، آیا نباید مالیات بدهند؟ دوم اینکه در حال حاضر بخش عمده شهرداریها کشور زیانده هستند؛ بنابراین اصلا نمیدانیم که برخی از دوستان نگران چه مشکلی هستند که میگویند شهرداریها به دلیل کاهش معافیتهای مالیاتی به ۵۰۰ میلیارد تومان در سال دچار مشکل میشوند.
سقف ۵۰۰ میلیارد تومانی تعیین شده رقم بسیار بالایی برای سود خالص یک شرکت است. حتی اگر شرکتی در زیر مجموعه شهرداری چنین سودی دارد به چه دلیلی باید معافیت داشته باشد؟
وی افزود: با توجه به این شرایط امیدوار هستیم تا دوستان مجلس این بند از قانون بودجه ۱۴۰۳ را تغییر ندهند. خود این تغییر نیز یک بدعت است. مجلس یازدهم در مجموع دو هفته دیگر سر کار است؛ اینکه در این شرایط بخواهیم یک لایحه دو فوریتی بیاوریم و سریع تغییر ایجاد کنیم چندان قابل قبول نیست.
سخنگوی کمیسیون تلفیق مجلس گفت: سهام عدالت را باید کنار بگذاریم و بعد ببینیم چقدر از مردم در بورس هستند؟ چند درصد افراد معاملهگر اشخاص حقیقی هستند؟ تعداد آنها بسیار کم است و ارزش سهام آنها نیز پایین است.
اگر بنده جای دولت باشم به مردم و اشخاص حقیقی میگویم که نگران نباشند و ۳۰ درصد سود آنها را تضمین میکنیم. سپس وضعیت شرکتها را درست کنیم. تا به سراغ این شرکتها میرویم مردم را تحریک میکنند. دولت باید پای کاهش معافیتها بایستد.
وی با بیان اینکه در برنامه هفتم توسعه برای اولین بار، برای سهامداران خرد نهاد دیده شده است، گفت: در حقیقت باید دولت ساز و کاری را تعیین کند که سهامداران خرد نیز در مدیریت نقش داشته باشند و بتوانند نظر بدهند.